İstihdam datalarını değerlendirirken daha derinlikli ve nüanslı tahlillere muhtaçlık var. Mevsim tesirinden arındırılmış üç aylık ortalama istihdam, 2024 ortalarından bu yana 32,5 milyon civarında yatay seyrediyor. Bu devirde istihdamda bir durağanlaşma gözlenmekle birlikte, para siyasetindeki sıkılaşmanın istihdam üzerindeki tesiri birinci bakışta hudutlu görünüyor. Halbuki PMI bilgileri, 2024 sonundan itibaren sanayi istihdamında gerilemeye işaret ediyor.

Para siyasetindeki sıkılaşmanın her bölümü tıpkı halde etkilemesi elbette beklenemez. Lakin son periyotta istihdamdaki gelişmeleri büyük ölçüde gölgeleyenin ise vakte bağlı eksik istihdamın seyri olduğu anlaşılıyor. Haftada 40 saatten az çalışanların sayısı 4 milyonun üzerine çıkmış durumda.

Zamana bağlı eksik istihdamdaki bu artışı tek bir nedene bağlamak elbette mümkün değil. Pandemi ve sonrasında işgücü piyasasında birçok kırılma yaşandı. Bilhassa esnek çalışma biçimlerinin yaygın olduğu dallar — kurye, nakliyat, e-ticaret üzere — pandemi periyodunda büyürken; 2023’te yürürlüğe giren EYT düzenlemesi de işgücü piyasasını değerli ölçüde etkiledi.

Peki, mevcut konjonktürde istihdam piyasasındaki eğilimleri en sağlıklı formda hangi bilgiyle izleyebiliriz? Yanıt: tam vakitli istihdam.

2022–2024 ortasında 29–30 milyon bandında seyreden tam vakitli istihdam, 2025 prestijiyle süratle 28 milyon düzeylerine gerilemiş durumda. Öteki bir deyişle, bugün gelinen nokta prestijiyle tam vakitli istihdam seviyesi, 2017-2018 düzeylerine yani yedi, sekiz yıl öncesine geri dönmüş görünüyor.

İşgücü ve istihdam datalarını değerlendirirken bu değerli gelişmeyi de göz önünde bulundurmakta yarar var.

Yazarın Linked-In paylaşımıdır