Çin’in içinde bulunduğu ekonomik daralma, sadece Asya-Pasifik bölgesinde değil, global ölçekte stratejik kırılmaların önünü açabilecek bir dinamik olarak bedellendiriliyor. Gatestone Institute kıdemli araştırmacısı Gordon Chang’e göre, Çin Devlet Başkanı Şi Cinping, ülke içinde uyguladığı politik sistemle kendisini hareket alanı olmayan bir konuma sürüklemiş durumda. Ulusal tüketimi kalkınmanın temeline yerleştirmek yerine, ihracat odaklı bir modelde ısrarcı davranılması, ekonomik kırılganlıkları daha da derinleştirmiştir.

Chang’e nazaran Çin, resmi bilgilerde yüzde 5,4’lük büyüme oranları açıklasa da, enflasyon ve üretici fiyat endeksindeki uzun vadeli gerileme, ülkenin gerçekte ekonomik daralma yaşadığını ortaya koymaktadır. Mart ayı prestijiyle üretici fiyat endeksi arka arda 30’uncu ayında da düşüş kaydederken, tüketici fiyat endeksinde de Şubat ve Mart aylarında negatif seyir gözlemlenmiştir. Bu durum, Çin iktisadında deflasyonist baskıların önemli boyutlara ulaştığını ve iç talebin canlı tutulamadığını göstermektedir.

Bu bağlamda, Çin’in ekonomik darboğazdan çıkabilmek için daha fazla ihracat yapması gerektiği, fakat ABD’nin gümrük tarifeleri nedeniyle bu kanalın daraldığı belirtilmektedir. Örnek olarak Hindistan’ın Çin çeliğine karşı %12 oranında uyguladığı gümrük vergisi, Çin’in alternatif pazarlarda da engellendiğini ortaya koymaktadır. Bu tablo, Pekin idaresinin giderek daha hudutlu ekonomik seçeneklerle karşı karşıya kaldığını göstermektedir.

Ticaret Savaşlarından Askeri Tansiyonlara Geçiş Riski

Chang, Şi Cinping’in içerideki siyasi muhalefeti bastırmak için dışarıda tansiyon yaratmayı bir seçenek olarak görebileceğine dikkat çekmektedir. Tarihte Mao Zedong’un Kültür Devrimi sırasında parti içindeki rakiplerini saf dışı bırakmak için emsal formüller kullandığı hatırlatılmaktadır. Şi’nin de Mao’yu örnek aldığı ve sistem içindeki itirazları bastırmak için dış düşman yaratma stratejisine yönelebileceği söz edilmektedir.

Son üç hafta içinde Çin’in Güney Kore, Japonya, Tayvan, Filipinler ve Avustralya’ya yönelik askeri tacizlerinin arttığı, bu aksiyonların Çin’in ekonomik zorlukları örtbas etme eforuyla bağlı olabileceği değerlendirmeleri yapılmaktadır. Çin’in bir askeri çatışma başlatma ihtimalinin halk desteğinden çok, parti içi istikrarları denetim altında tutma dileğiyle temaslı olduğu belirtilmektedir.

Bölgede en dikkat çeken gelişmelerden biri, Şi’nin Vietnam, Malezya ve Kamboçya’ya gerçekleştirdiği diplomatik ziyaretler olmuştur. Lakin Vietnam’ın ABD ile olan stratejik ekonomik bağlantılarını ön planda tuttuğu ve Çin’in bölgesel nüfuzunu hudutlu seviyede kabul ettiği belirtilmektedir. Vietnam hükümetinin ziyaret sonrası yaptığı açıklamalarda, Washington ile olan ilgilerin “çekirdek önemde” olduğu vurgulanmıştır.

Altın Alımları ve Kanada Üzerinden Gelişen Güvenlik Kaygıları

Çin’in son devirde Merkez Bankası rezervlerine ağır biçimde altın eklemesi de dikkat çeken bir öteki gelişme olarak öne çıkmaktadır. Chang’e nazaran bu alımların gerisinde, dolar bazlı varlıklara olan bağımlılığı azaltma ve uzun vadede altın takviyeli bir Çin para ünitesi oluşturma isteği bulunmaktadır. Her ne kadar bu maksat kısa vadede gerçekleşmesi sıkıntı bir strateji olarak değerlendirilse de, Pekin idaresinin “elde tutma” güdüsünün sürdürülebilir bir altın talebi yarattığı belirtilmektedir. “Altını elinde tutan kuralları koyar” kelamıyla özetlenen yaklaşım, Çin’in rezerv siyasetinde uzun vadeli jeopolitik maksatların tesirli olduğunu göstermektedir.

Öte yandan, Kanada’daki seçim süreçlerine yönelik Çin müdahalesi savları da gündeme taşınmıştır. Gordon Chang, Liberal Parti’nin Çin tesirine açık hale geldiğini ve Vancouver üzere liman kentlerinin ABD’ye yasa dışı yollarla fentanyl sokmak için kullanıldığını ileri sürmektedir. Bu kapsamda, 2024 mali yılında Kanada üzerinden ABD’ye giren ve terör izleme listesinde yer alan bireylerin sayısının 358 olarak kaydedildiği bilgisi paylaşılmıştır. Bu sayı, Meksika sonundan gelen terör listesi kapsamındaki 155 şahısla karşılaştırıldığında, kuzey sonundaki güvenlik açığının büyüklüğünü gözler önüne sermektedir.

Kanada Başbakanı Justin Trudeau’nun Çin temaslı riskleri görmezden geldiği, bu durumun hem Amerikan güvenliği hem de Kuzey Amerika’daki siyasi istikrarlar açısından tehlikeli bir yer oluşturduğu değerlendirmeleri yapılmaktadır. Bilhassa Çin’e yakınlığıyla bilinen birtakım adayların desteklenmesi ve parlemento soruşturmalarının bastırılması, Çin’in Kanada iç siyasetindeki tesirine dair telaşları artırmaktadır.