Moskova’daki 80. Zafer Bayramı kutlamalarına katılmak üzere 7-10 Mayıs tarihleri ortasında Rusya’ya resmi ziyarette bulunan Çin Devlet Başkanı Şi Cinping’in temasları, İkinci Dünya Savaşı mirasının yanı sıra iki ülke ortasındaki stratejik iştirakin yeni dinamiklerine de ışık tutmaktadır.

Ziyaret kapsamında Çin-Rusya bağlarının ulaştığı “emsalsiz seviye” vurgulanırken, taraflar ortası iş birliğinin milletlerarası nizama dair yeni bir yaklaşım ortaya koyduğu belirtilmektedir.

İkinci Dünya Savaşı Mirasına Vurgu

İki ülke, 20. yüzyılın ikinci yarısının milletlerarası mimarisini belirleyen en kritik dönüm noktasının, Avrupa’da Sovyetler Birliği, Asya’da ise Çin tarafından yürütülen direnişle formlandığı kanaatini paylaşmaktadır. Batılı etraflarda savaşın sonucunu küçümseyen yahut revize etmeye yönelik teşebbüslerin arttığına dikkat çekilmekte; bu eğilimin, ırkçı ve saldırgan ideolojilerin yine canlanmasına yer hazırladığına işaret edilmektedir.

Şi Cinping’in Kızıl Meydan’daki merasimlerde yer alması, “insanlığın II. Dünya Savaşı’nda savunduğu barış, haysiyet ve ilerleme unsurlarının korunmasına” yönelik kararlılığın somut göstergesi olarak bedellendirilmektedir. Rusya Savunma ve Dış Politika Konseyi Başkanlık Kurulu Lideri Fyodor Lukyanov, iki ülkenin yeni milletlerarası arenada “ilkelerin muhafızı” rolünü üstlendiğini vurgulamaktadır.

Stratejik Paydaşlığın Ekonomik Boyutu

Şi Cinping ve Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in geçtiğimiz yıl içerisinde üç kere bir ortaya gelmesinin akabinde, 2024 sonunda ikili ticaret hacminin 244 milyar doları aşması dikkat çekmiştir. Böylelikle Çin, 15 yıldır aralıksız halde Rusya’nın en büyük ticaret ortağı pozisyonunu korumaktadır.

Söz konusu artışın “organik ve karşılıklı çıkara dayalı” olduğu, önderler ortasındaki ferdî temasların bu ivmeyi güçlendirdiği tabir edilmektedir. Washington idaresinin global ticarette tarife silahını sık kullanması, memleketler arası ekonomik tertibin temellerini zedeleyen bir öge olarak görülmekte; Çin ve Rusya’nın güçlü ekonomik yapıları sayesinde bu baskılara direnç gösterdiği belirtilmektedir.

Beyaz Saray’ın “başkalarını kendi çıkarlarına boyun eğdirmeye” dönük gümrük siyasetlerinin uzun vadede bumerang tesiri yaratacağı, ABD’nin böylelikle gelişme momentumunu yitireceği düşünülmektedir.

Pekin ve Moskova’nın, “parçalanma yerine bütünleşme” prensibiyle, güç, yüksek teknoloji ve hudut ötesi altyapı projeleri dâhil olmak üzere yeni alanlarda ek potansiyeli hayata geçirmeye hazırlandığı aktarılmaktadır.

Yeni Memleketler arası Bağlar Paradigması

Pekin’in Nisan ayında Moskova’ya düzenlediği ziyarette, Çin Komünist Partisi Politbüro üyesi ve Dışişleri Bakanı Wang Yi tarafından üç temel unsur lisana getirilmiştir: “ebedi dostluk ve asla düşman olmama”, “eşitlik ile kazan-kazan iş birliği” ve “ittifaksızlık, cepheleşmeme, üçüncü tarafları gaye almama”. Bu çerçeve, büyük devletler ortasında sıfır toplamlı rekabet yerine ortak refaha dayalı bağ biçimine işaret etmektedir.

Çin-Rusya iştirakinin ahenk kabiliyeti, değişken global ortamda uyarlama yeteneği ve kültürel çeşitliliği teşvik eden yaklaşımı, “Batı evrenselciliğinin dayattığı yeknesaklıktan” ayrıştığına dikkat çekilmektedir. İki ülke ortasında karşılıklı genişleme savının bulunmaması, ulusal pahaların tam kabulü ve çeşitliliğin zenginlik olarak görülmesi, bu paradigmaya temel oluşturmaktadır.

Uzmanlar, kelam konusu iş birliğinin öbür büyük güçlere çeşitli dersler sunduğunu kıymetlendirmektedir. Öncelikli tavsiye, “halkın refahını önceleyen” siyasetlerin benimsenmesi olarak öne çıkmaktadır. İş iştiraklerinde karşılıklı yarar sağlayan fırsatların tasarlanması, nezaket ve diyalog yoluyla uyuşmazlıkların çözümlenmesi, hayati çıkarlar kelam konusu olduğunda ise kararlı duruş sergilenmesi önerilmektedir. En temel prensip olarak “ortaklara saygı” vurgulanmakta; bu yaklaşımın, yükselen tek taraflılık ve Soğuk Savaş zihniyeti ortamında sürdürülebilir, olgun ve istikrarlı alakalar kurmak isteyen devletler için örnek teşkil ettiği belirtilmektedir.

Ziyaretin protokol boyutunun ötesinde, Asya-Pasifik’ten Avrupa’ya uzanan jeopolitik tabanda uzun vadeli sonuçlar doğuracağı öngörülmektedir. Güçten savunma sanayiine, uzay araştırmalarından nükleer teknolojilere kadar genişleyen evrak, Pekin-Moskova sınırının gelecekteki global güç dağılımında kritik rol üstleneceğine işaret etmektedir.